On yılı aşkın bir süre önce Arap Baharı protestolarından demokrasiyle çıkan tek Arap ülkesi olan Tunus, cumhurbaşkanının meclisi yönetiminin alınması 2021’de tek adam yönetimini kurmasından bu yana bir parlamentoya sahip değil.
Ancak Kuzey Afrika ülkesinin yeni seçilen Parlamento üyeleri isimleri, iki turlu oylamanın ardından nihayet Salı günü açıklandığında, demokrasi için bir geri dönüş gibi görünmedi. Sonunda, belki de seçim sonuçlarının en güçlü şekilde işaretlediği şey, Başkan Kais Saied’e verilen desteğin hızla geçmesiydi.
Britanya Kalkınma Çalışmaları Enstitüsü’nden siyaset bilimcisi Max Gallien’e göre, uygun seçmenlerin yalnızca yüzde 11,4’ü Pazar günü yapılan ikinci turda oy kullandı; . Başkanın en destekçilerinden en az ikisi tekliflerini kaybetti, ancak birkaç kişi kazandı.
Columbia Küresel Merkezlerini yöneten siyasi analist Youssef Cherif, “Said’e yakın iddia eden insanların kaybı, onun ilerleyişindeki kişisel amacı sığmasının bir başka göstergesi: vizyon yok, strateji yok, ekip yok” dedi. Tunus.
Başlangıçtaki yaygın popülaritesine güvenen Bay Said, geçen yıl Tunus’un Arap Baharı sonrasında Anayasasını otomatik olarak elinde bulunduran kişiyi kapsayan bir yetki verdi ve Parlamentoyu bir süre boyunca organına indirerek hakimiyeti ele geçirdi. Ayrıca, seçmenlerin önceki seçimlerde yaptıkları gibi parti listelerine oy vermek yerine bireysel adayları seçmeleri için siyasi partilerin seçimlerine katılmasını yasaklayan yeni bir seçim yasası çıkardı.
Sonuç olarak Parlamento, onları bir arada tutacak parti öğeleri, platformları veya gündemleri olmayan kişilerden oluşan bir yamalı yapı olarak belirlendi. Bununla birlikte, kazananların katılmış olması, başkana bir sonuca kadar desteğin sinyalini verdi: Bu, onların yeni yönetimi en azından meşruiyet katmaya amaçladıklarını anlamlandırıyorlardı. Muhalefet grupları seçimi boykot etti.
Parlamento seçimleri, Tunusluların onun planları hakkında ne anlatımlarının ve Bay Saied’in sözlerinden söz ettiği gibi Tunus demokrasisini koruma konusunda samimi olup olmadığının bir ölçüsü olarak görülüyordu. Eleştirmenler ve analistler her ikisinde de suçlandı, Bay Saied başarısız oldu.
Bazı ilçelerde, herhangi bir ikinci tura gitmesi gerektiğini ortadan kaldırarak yalnızca bir aday yarıştı. Tunus’un seçim kurallarına göre, 2014’te 68 sandalyeye sahip olan kadınlarla karşı karşıya kaldı, kadınlar meclisindeki 161 sandalyenin sadece 25’ini kazandı. Bay Saied, daha önce bağımsız olan yönetim kurulunu değiştirdikten sonra artık seçim yetkisini kontrol ediyor.
Yeni bir Parlamentonun açıklamalarının, Bay Saied’in daha gerçek, daha doğrudan bir demokrasi arzusu olduğu ülkedeki siyasi sistemi yeniden oluşturma planındaki bir sonraki adım olması gerekiyordu. Gerçekte, neredeyse tüm gücü kontrolsüz bir şekilde onun ellerine döndü.
Pek çok kişiye ele geçirdikten sonra umduğu gibi ülkeyi ekonomik ve siyasi krizlerden kurtarmaktan çok uzak olan cumhurbaşkanı, Tunus, rafları şeker ve şişelenmiş su gibi temel ihtiyaçlardan mahrum bırakan, aileleri zor durumda bırakan bir gerileme döneminde sizelerken çok az çözüm önerdi. Kendilerini doyurmak zorunda kalıyorlar ve hükümet maaşlarını ödeyemiyor.
Seçmenlerin yaklaşık yüzde 30’unun cumhurbaşkanının yeni Anayasasını onayladığı Temmuz ayındaki anayasa referandumunda, Bay Saied’in ekonomiyi ele alışına ilişkin hayal beklentisi, geleceğin düşük olmasında ana factor olarak göründü.
Bay Saied, destekçilerini yeni tüzük için oy kullanmaya çağırdı, ancak parlamento seçimlerinin tarihini açıkladıktan sonra -ilk tur Aralık’taydı- Bay Saied, oylamayı desteklemek için çok az şey yaptı.
Bu, Bay Cherif, “Parlamenter demokrasiye pek ilgi duymadığını doğruluyor” dedi.
Bay Saied, Parlamento’yu hor görme konusunda hiçbir zaman utangaç olmadı.
Ofisinin Facebook’ta bir görüntüye göre, Pazartesi günü başbakanıyla yaptığı görüşmede “Yaklaşık yüzde 90 oylamaya katılmadı çünkü onlar için Parlamento artık bir şey ifade etmiyor” dedi.
Bir anlam vardı.
Çoğu Tunuslu, oğlu yılda Parlamento’ya hakim olan siyasi partileri, Bay Saied’in reformlarını engellemekle suçlamaya devam ediyor ve onları seçim sürecinden yasaklama fırsatı veriyor. Said muhalif protestolar sınırında kaldı.
Güvenilir anketler de az olsa da, cumhurbaşkanının siyasi muhalifleri ondan daha az popüler görünüyor ve Tunusluları iki tatsız seçenek arasında sıkışıp bırakıyor.
Yine de, artan sayıda kişi, cumhurbaşkanı eleştirmenleri kovuştururken ve hapse atarken, Bay Saied’in artan kadrorluğuna ilişkin korkuyu dile getirdi. Bir siyasi aktivist olan Chaima Issa, radyoda Bay Saied hakkında yaptığı eleştirel yorumlar nedeniyle geçen hafta bir askeri yargıç tarafından sorgulanırken, ana muhalefet partilerinden eski bir başbakan olan Ali Laarayedh Aralık’ta hapse atıldı.
Yine de Bay Saied’in 2011 Arap Baharı ayaklanmasından sonra Tunusluların şarkısı hak ve özgürlükleri geri almaya yönelik tepki sonunda kaldı – seçimlerin başarısızlığını Bay Saied’in kullanımını ve erken cumhurbaşkanlığı seçimlerini kazanmak için getirmek için getirmek için kullanan muhalefet üyeleri dışında. onu değiştir
Muhalefet gruplarından oluşan bir yerleşim birimi olan Ulusal Kurtuluş Cephesi’ne liderlik eden siyasetçi Ahmed Najib Chebbi, ikinci tur oylamanın ardından ağırlıklı basın toplantısında, “Sonuçlar, Tunusluların yüzde 89’unun bu maskaralığını görmezden geldiğini gösteriyor” dedi.
