New York’taki Akşam Yemeği Kulüpleri Yok Olan Bir Türdür. Café Carlyle Geleneği Canlı Tutuyor
Geçen Aralık ayında bir Salı akşamı, şarkıcı-piyanist Michael Feinstein, Manhattan’ın Yukarı Doğu Yakası’ndaki Café Carlyle’da parlak gümüş rengi bir ceketle seyircilerin aralıklı dört kişilik gruplarındaki performansları konserde küçük sahneye doğru ilerliyordu. yer. Seyirci alkışlarla coştu. Birkaç kişi uzaktaki onu selamlamak için eli uzatılır. George ve Ira Gershwin’in “Aşkımız Burada Kalmak” şarkısını parçalarına ayırdı, bazıları şarkıya ayrıldı, bazıları ise biraz sallandı. 1937’de yazılan Amerikan şarkı kitabı standart nostaljik, espri ve romantizmle dolu. Aynı şey Café Carlyle için de önemli.
Carlyle’deki (şu anda Rosewood Hotel Group’un bir parçası olan) gece kulübü, küçük masalarında ve törenlerinde sadece 90 adet ev barındırılıyor. Her gösteriden önce, çiçeklenme oturma yerine bağlı olarak saat 18:30, 19:30 veya 19:30’da başlayan prix fixe akşam yemeği vardır. Menü mekanı kadar eski tarza sahip: istiridye, karides kokteyli, saklanan somon, birim tavuk, deniz mahsulleri salatası, biftek ve peynirli kek, hepsi berrak beyaz masa örtüleri üzerinde servis ediliyor ve akşam yemeğinin neredeyse 8:45’e kadar bitmesine yetecek kadar hızlı . gösteri başladığında.
Gece ya da farklı ne olursa olsun, Café Carlyle’da bir fırsat havası vardır; bunun için New York’taki son harika akşam yemeği kulübünde büyük bir gece olduğu hissi vardır. Oda, 1955’te açıldığında bu yana neredeyse hiç değişmemişti; Ancak o zamanlar, genellikle her gece bir yerine iki, hatta üç gösteri yapılıyordu. Martinilerin günümüzde en iyi olduğu düşünülüyor ve küçük masa lambalarının yumuşak ışığı da en gurur vericisi.
Abajurlar, duvarlardaki fantastik ve komik duvar resimleri, Pierrot parti parmaklı öğrencilerin resimlediği ve müzik çaldığı hikaye kitabı tarzı illüstrasyonların yanı sıra dans eden ayılar ve balerinler gibi, Macar kökenli Fransız sanatçı Marcel Vertès tarafından boyandı.
