Ülkesi bir gecede yok olduğu için yazar oldu.
Şu anda 57 yaşında olan Jenny Erpenbeck, 1989’da Berlin Duvarı kazara çatlayıp yıkıldığında 22 yaşındaydı. Dışarıda bir “kızlar gecesi” düzenlediğini, ertesi sabaha kadar ne olduğu hakkında hiçbir fikri olmadığını söyledi. Bir profesör sınıfında bunu tartıştığında bunun kendisi için gerçek olduğunu söyledi.
Bildiği ülke, Alman Demokratik Cumhuriyeti veya Doğu Almanya, onun anlatıları ve kesin kurgularının çoğu için önemli bir ortam olmaya devam ediyor. Keskinliği ve duygusal gücü artan çalışmaları, Alman ve Sovyet yapılı karmaşıklıklarını, deneyimlerinin kontrpuan müziği gibi geçmişle yansıtılan kendi aile bireyleri de dahil olmak üzere karakterlerin hayatlarıyla birleştiriyor.
İngilizceye çevrilen son romanı “Kairos” bir dönüm noktası oldu. Şu anda Uluslararası Booker Ödülü’nün kısa listesinde yer alıyor ve ayın sonunda ödül kazanmanın favorisi olarak görülüyor. Önceki romanı Git, Git, Gitti, birleşik Almanya’da sürüklenen yalnız bir Doğu Alman’ın kaçırdığı, bir deniz yolculuğundan sağ bıraktığı Almanya’da başıboş bulan Afrikalı göçmenlerle paralellikler bulmasının dokunaklı öyküsüdür. .
2017’de The New Yorker’ın “Git, Gitti, Gitti” adlı kitap eleştirmeni James Wood, yeterince takdir edilmedi ve Bayan Erpenbeck’in “birkaç yıl içinde” Nobel Ödülü’nü kazanacağını öngördü.
Bayan Erpenbeck, Avusturyalı orkestra şefi kocasıyla birlikte yaşadığı, kitaplarla dolu Berlin’deki dairelerinde yaptığı bir röportajda, Doğu Almanya’da büyüdüğünden bahsetti. Doğu’nun Batı Almanlar tarafından büyük ölçüde yanlış anlaşıldığını, küçümsendiğini, küçümsendiğini ve sıklıkla görmezden gelindiğini söyledi. 2006 yılında çekilen “Başkalarının Hayatı” gibi ünlü filmlerde bile, Doğu Almanya’nın sık sık gizli polisi veya Stasi korkusunun hakim olduğu gündelik hayata sahip totalliter bir depolanmış klişelerine indirgendiğini söyledi. .
