Yok Olan Kültürel Otorit ve Sürekli KısaltilMiş Dikkat Süreler çağisin, Alakali Olarak AdlaniLMak, Bir Arka’nın alabilegi en Iyi il. Zaman Siyasi ve Kültürel Anlarmimla Konuşmiş gibi Görünen Arka’Yı Kutladed, Ancak Buunlerde – Haber -Bizi ACIMAZIZCA SU ALINDA BEYIMINDA – ARKA BIRAKTIN, ARKA BIRIKTIN, ARKA BIRIKTIN ÇağmanadomArIMIZ Biriz YanıT. ALAKA DUZEYI ŞIMDI BEKLENTENDEN DAHA AZ BIRIFATTIR.
VE Tüm Yaratirin Türlerden – Müzik, Sinema, Televizyon, Edebiyat – Zamanın karişklikağın. Bu, Mark Harris’in amerikan Tiyatrosu’nun SiyasalLaşişşisa HakkesDaki Hikayesinde, Kimen Tiyatronun Doğal SamimiyiTinden Kaynaklandalar Soyı Sönülor. Bir Filmden Farkli Olakak, Sadece Belirli Sayıda Insan Tarafından Sün Sün Süre Içinde Izlenebilir; Dahasi, bu insanlar 1) Bir oyun Göreyi Göze AlabilMeli ve 2) Kendilerini Tiyatroya GötürMek Zorundalar. Kitle Eklenssi Doğil.
Kapaklarda
Yine de Göreceli Münhasırlivon Rağmen, Tiyatronun Kültürel Erişimi Hayal edilebilecevinden Çok Daha Genşaştir, Yankillar Daha DeRin ve Daha Uzun Ömürlürr. VE 2025Ta Harris Şöğe Yazuyor: “Tüm tiyatronun politik Oldusu Fikri, Reddedilemeez bir Gerçeklikten Daha Az Retorik bir Egzersizdir.” Kaned, Hem Dramalar. Tiyatroyu yapamayacakim. Şeyi ifade etmesini istiyoruz; Katarsis Sahlaması İstiyoruz; Öfkemizle konishmason ve bize umut vermezini istiyoruz. Ancak Harris, Giderek Artan Birizililde, Soru, Tiyatronun Bizim Için Tiyatro Için Yapabilecebimiz Gibi Ne Yapabilecezi SÖYLEYOR. “Ne,” Duye Soruyor, “Siyasi Tiyatro izleyicilerin Yapmakmakeskmakes Mu? Bizi inançlarimda onaylamak? Bizi harkete Guliriyor mu? Bizi Sallamak mi? Bizi Ikna etme mi? Bizi Köğirtmak Mı? Bizi azar m? “Bunlardan Herhangi Biri; Hepsi. En Çok Isteyebilecevağ Şey, Bir Şey ThissetMektir.
