Bad Binch TongTong giyim markasının Queens merkezli yöneticisi Terrence Zhou, basit bir pantolon üretimiyle ilgilenmiyor. İki yıllık markasını tek bir temel soru etrafında toplayan 27 yaşındaki koruyucu, “Biraz tüketmeye çalışıyorlar” diyor: Bir giysinin insan formülüyle nasıl olması gerektiği. Geçen sonbaharda şarkıcı Lizzo tarafından giyilen, spandeks ve neopren yapılmış, bilindiği üzere Ahtapot elbisesini alın. Esnek, siyah ve üstü hafif olan parça, sınırta, Disney’in “Küçük Deniz Kızı”ndan Ursula ve bir Louise Bourgeois heykelinin karışımı olan, nihaima noktalarına doğru incelen ve zemini kaydıran sekiz uzunluğa bölünür. (“Giymesi çok kolay” diyor.)
Moda koruyucusu ve Bad Binch markasının kurucusu TongTong, T’nin The New York Times’ın bir kopyası ve birkaç seçkin zanaat malzemesiyle bir nesne yapma meydan okumasını kabul eder. Kredi Kredi… Ürdün Taylor Fuller
Zhou’nun genellikle spordan ilham alan türlerinde üretilen, neredeyse her zaman siyah olan fantastik, hiper öldürme kreasyonlarının çoğu organik formlarını anımsatıyor. Ahtapot elbisenin yanı sıra, diz altında uçan daire benzeri bir disk bulunan straplez dantelli bir tasarım olan Deniz Kızı Hoop da var. Geçen Eylül yaşadıkları kabaca 50 parçalık New York Moda Haftası çıkışı için, podyumda kelebeklerin, çıyanların ve örümceklerin balon gibi yorumlarını gönderdi. “Kendime pek çok aykırı soru düşünme” diyor. “Vücuda göre dikmek kıvrımları gösterebiliyorsa, arada bir şey de kıvrımları gezegenlerde mi?”
Çin’in Wuhan borcu doğan Zhou, Indiana’daki Wabash College’da matematik okudu ve ardından 2020’de moda bölümünden mezun olduğu Parsons Tasarım Okulu’na geçti. Erken başarı, en büyük emeği, dijital medyadaki yerelden elde edilen beceri: Metaverse yanlısı, meme yanlısı ve “küçük kültleri” olarak tanımladığı şeyleri beslediği sosyal medya yanlısı. (Ünlüler için özel mülk ek olarak, şu anda web sitesinde ve seçkin perakende mağazalarında hazır giyim eşyalarını satıyor.) Ancak, takipçi sayılarının sonuna Zhou, internetin daha derin yaratıcı gücüne de konseptş görünüyor. Sık sık çevrimiçi ve çevrimdışı kimliklerimizin bir özgünlük yapısının karşıt uçlarını demirlediğini düşünürken, Zhou kendini sonsuzca ifadeyi bize daha derin bir yere götürüp götüremeyeceğini merak ediyor. “İnsanların bu ihtiyaçları var” diyor. “Sadece gerçeklik onlara izin vermiyor.”
