Yıllar değişti, bu derginin yazarları ve editörleri (aralarında benim de bulunduğum) pek çok görsel sanatçının evini ve stüdyolarını ziyaret etme şansına sahip oldular. Kendini her zaman fark ederken bulduklarımdan biri, birlikte yaşamayı ve birlikte alma işlemlerini arka plandır (ve en önemlisi, yapmadıkları şeyler). Pek çok farklı koleksiyonlarını ticaret yoluyla biriktiriyor: Mekanlardaki duvarlar arkadaşlıklarının, akranlarının, akıl hocalarının ve çalışmalarının biyografisidir. Başka bir sanatçının eserini evinize asmanın büyük bir saygı ve hayranlık göstergesi olduğunu her zaman düşünmüştüm; Yazarlar, kitaplarını bir başka yazarın rafında bulmaktan ne kadar memnunsa, sanatçılar da çalışmalarıyla vahşi parçalarla karşılaşacakları için profesyonel olarak tanınmanın özel bir heyecanını hissetmelidirler. Sonuçta bir şeyle yaşamak en büyük iltifattır.
Bir sanatçının evinde başka ne görebiliriz? Belki de tüm sanatçıların değer verdiği ve kesinlikle bağlı olduğu bir şey olanın kalıcılığını görebiliriz. Genellikle benzersiz olan ve mantık dışı birleştirmelere ilham veren mekansal kapasiteye bir göz atabiliriz. Peki bir sanatçının evi kendi eserini yansıtıyor mu? Gösterilen, ancak çoğu zaman doğrudan değil; Örneğin fotoğrafçı Sheree Hovsepian ve multidisipliner sanatçı Rashid Johnson’ın New York City’deki konakında, Hovsepian’ın gölgesi ve incelik göründüğünün yanı sıra Johnson’ın huzursuz zekasının, soyutlama sevgisinin ve herhangi bir türe sadık kalma durumunun kanıtlarını kanıtlayabilirsiniz. veya orta. Burada, yüzyıl ortası Brezilya ve Amerikan mobilyaları, Afrika heykelcikleri ve maskeleri, Soyut Ekspresyonist tuvaller, çağdaş heykeller ve eve bilinen bir dokunsallık kazandıran çatışan dokular arasında yer alıyor. Soyut resimler Marina Adams ve Stanley Whitney’in Bridgehampton, New York’taki evlerinde ise odalar boş ve sınırlı bir renk paletine sahip; kendi coşkulu renkli çalışmaları göz önüne alarak belki de bir sürpriz. Ancak hem arkaları hem de evleri oyunla uyumlu olduğu kadar, şekil ve biçim üzerindeki ustalıkla da kullanılabilir.
Ancak bir sanatçının evinde belki de görebileceğimiz en önemli şey, bunun için yalnızca memnun etme amacı taşımaktadır. İyi arka plan kimseye yaltaklanmaz. İdeal olarak iyi tasarımın da böyle olmaması gerekir. Sanatçı olmayabiliriz ama öyle yaşayabiliriz: Kendine özgü olayları ve onu benimsemekten çekinmeden, iyi yaşamanın gerçek yolu olduğunu hatırlayabiliriz.
