‘Fantasia’nın Büyüsünü Kanalize Eden Los Angeles Evi
Erkek oyuncu Anastasia Graff, kendi itirafına gore “kızlara özgü şeyler” yedi bir maksimalisttir, bu yüzden 1930’lardan kalma Batı Hollywood’daki evi için deniz salyangozu rengi bir mutfak istemesi pek de şaşırtıcı değil. Gene de bu kadar yürekli bir seçim bazı iç tasarımcıları çıkmaza sokabilir. Graff’ın 2.600 metrekarelik evin yenilenmesi için görevlendirildiği Frances Merrill şöyleki itiraf ediyor: “Sizi olmaya zorlayan bir müşteriniz olması nadirdir.” DahaŞirketi Reath Design’ı 2009 senesinde kurduğundan bu yana, beklenmedik palet ve desenleri zarif bir halde kullanmasıyla tanınıyor. Merrill şöyleki devam ediyor: “Mor söylediğinde ‘Evet,’ dedim.”
Dışarıdan ayrılmış, Sunset Bulvarı’nın derhal yukarısındaki tepelerde yer edinen iki kattan oluşan, üç yataklı odalı ev, heybetli olmak oldukca mütevazi görünüyor. Beyaz boyalı ahşap dış cephe kaplaması ve geniş bir sundurma ile Graff’ın ilgisini çekmişti şu sebeple ona büyümüş Doğu Yakası’ndaki geleneksel ahşap evleri hatırlatıyordu. Sadece buranın mahalli bağlantısının bir parçası olması da problem yoktu: Daha ilkin, 1940’tan 1969’a kadar Los Angeles’ta yaşayan, hem kent merkezi hem de Los Angeles Filarmoni Orkestrası’nı yöneten Rusya’nın doğuştan reçeteli ve orkestra şefi Igor Stravinsky’ye aitti . Hollywood Kasesi. Bu süre süresince kalıcı beyaz perdenin ilerlemesini kaydetti ve bilhassa 1913’teki başyapıtı “Bahar Ayini”nin 1940 yapımı Disney animasyon filmi “Fantasia”da kullanılmasına izin verdi. ağırbaşlılık ve kapris notaları. Graff, “Los Angeles’ta onun evin arkasında bir öykü bulunduğunu fark ediyor” diyor. “Seni bu şekilde satıyorlar. ‘Marilyn Monroe’nun hayaleti mülkte dolaşıyor!’ diyorlar.”
Oturma odasında bir Tom Wesselmann tablosu (solda) ve bir Bert Stern fotoğrafı, bir çift kanepenin ve Sabine Marcelis’in sehpalarının yanında. Sağda bir Fratelli Levaggi sandalyesi var. Kredi… Joyce Kim
Graff, bigün hayalindeki evi yaratmak amacıyla uzun soluklu kayıtları kaydediyor ve esinlenmek için bu tarz şeyleri Merrill’e gönderiyordu. Klasik Amerikan lokantalarının resimleri ve Slim Aarons’un heybetli, heybetli fotoğraflarının ekran görüntüleri vardı. Ek olarak baskı tutkunu Amerikalı dekoratör Dorothy Draper’ın ve İngiliz eklektizm ustası tasarımcı David Hicks’in açılışına da değindi. Graff, Los Angeles’ı dolduran birçok beyaz modernist kutunun sadeliğinden taviz vermek ve bunun yerine eski Hollywood tasarımının ömrünü uzatmak istedi; Merrill’in doygun renkleri ve canlı yan yana yerleştirme tercihleriyle naturel olarak uyumlu bir vizyon. İkilinin ortaklık adım atar, şu demek oluyor ki olayların ilk akışı, Merrill’in postayla boya örneklerini göndereceği Graff, “bir mektup arkadaşına haiz olmak durumundadır” diyor.
Kredi… Joyce Kim
Merrill, mutfakta, Graff’ın talep etmiş olduğu, 1950’lerin hem parlak fütürizmini hem de lamine yiyecek yemeği tezgahlarını çağrıştıran yumuşak yuvarlatılmış köşelere haiz leylak rengi dolaplar giyilirki mor sergilenen rengi; bu efektler, fistolu paslanmaz çelik fırın davlumbazı ile daha da güçlendi. Renkleri, geleneksel damalı muşamba zemin ve aile yiyeceklerini paylaşıyor turuncu deri bir banka ile dengeleniyor (Graff ve kocasının iki ufak evladı var). Biri portakal, öteki limon şeklinde olan vintage ışıklar, birazcık California kitsch’i ekliyor ve “Fantasia”nın Fransızca sürümü için 1970’lerden kalma bir poster, Stravinsky’ye bir saygı duruşu niteliğindeydi.
Graff ve Merrill ek olarak, yiyecek odası için 226 senelik Fransız şirketi Zuber’in arşivlerinden alınan yoğun bir çiçek deseni ve wc için Pierre Frey panter baskısını alıp duvar kağıdına olan ortak sevgilerinde ortak bir zemin buldular. . Graff, “Fakat biz evin yapılmasını ve göze oldukca fazla çarpmamasını istedik” diyor. Böylece eski odada, yoğun motifli, İsveçli mimar ve tasarımcı Gustaf Westman’ın oval lake ahşap masanın aerodinamik silueti ile yumuşatılıyor. Sadece bu masa ciklet pembesi; “Uzaydaki Barbie şeklinde” diyor.
Mor ve pembenin mücevher kutusunda başka bir çizgidir. Ana yatak odasının derhal yanında aşırı kadınsı, neredeyse kampçı, somon pembesi dolap ve giyinme odası var; burada kalp şeklinde Murano camından bir pandantif – bir Disney prensesine yakışan bir aydınlatma armatürü – kırmızı kristalli bir adanın üstünde kalıcı duran kuvarsit tezgahı. Direkt temin edebileceğiniz, bağımsız porselen küvet ve ametist mor çinilerle kaplı bir duş içeren ana banyo bulunmaktadır. Alt katta ise ana fuaye, çizgili ticari pembesi Dedar kumaşıyla kaplanmış bir banketle tamamlanan gül pembesinin karamsar bir tonundan oluşuyor.
Sadece Graff’ın en sevilmiş olduğu alan olan aile odası – en azından evin geri kalanının aksine – bölünme bastırılmış, tüm coşkudan bir kurtuluş. Sakin bir fıstık rengi tonunda elle değiştirilen ipek de Gournay duvar kağıdı, patlayan tüylerden oluşan kabarık bir küreyi çağrıştıran bir Eos tavan lambasıyla aydınlatılıyor. Londra ve Milano merkezli Artefatto Tasarım Stüdyosu’nun arkası şeklinde papatya bir iskemle de dahil olmak suretiyle birkaç heybetli hareket daha olsa da, oda konforu düşünülerek tasarlandı ve düzeni bir çift hususi deniz kabuğu pembesi üstüne odaklandı. sırt sırtına kayıtlı kablolu kanepeler. Graff, “Bu bir tek rahatlatıcı ve güzel bir alan” diyor.
Sadece Merrill’e gore, oturma odasındaki ince kontrastlı parçalardan oluşan bir düzenleme, evin verimli, kolaj kısmı hissini en iyi şekilde temsil ediyor. İki pencerenin içinde, köşeli uygar koyu yeşil kamera apliğinin altında, Merrill’in peygamber çiçeği mavisi, kadife çiçeği ve Kelly yeşilinin canlı tonlarında tekrardan boyadığı, 1950’lerin klasik ters bacaklarının hala bir kopyası olan, canlı renkli bir Fratelli Levaggi sandalyede duruyor. Los Angeles’ın mimari dönemlerinin karmakarışıklığının beklenmedik güzellikteki anlara yol açması şeklinde, evin dönem ve tarzlarının çatışması da bir halde uyumlu ve merkezin neşeli. Bu, Hollywood’un uzun süredir paylaşmış olduğu geniş kapsamlı bir tasarım yaklaşımıdır. Aslen, ev düzeni kısa bir süre sonrasında Merrill ve Graff, animatörün Rokoko Fransız tasarımına olan azca malum takıntısını ve bunun evin iyi mi yapıldığını özetleyen “İlham Veren Walt Disney: Fransız Dekoratif Sanatlarının Animasyonu” adlı gezici serginin haberi aldılar. Karikatürlerinden tema parklarına kadar her şey. “Bunu gördüğümüzde” diyor, “’Ah evet, işte bu’ dedik Bizoradasın!'”