Tüm golf çılgınlığından bıktınız mı? Erkeklerin profesyonel oyunu Suudi yemekleri için yeni bir oyuncağa dönüştüren? ABD’li senatörlerin golfü (eksi çanta) işe sürüklediği mi? PGA Tour yıldızı Rory McIlroy’u, kullanılan PGA Tour-LIV Golf ortaklığında kurbanlık bir kuzu gibi taşıdığını tüketicileri terk eden?
Gerisi kolay. Bu hafta, oyun rüzgarlı ve süssüz formülü olan links golf, golfün ana sahnesinde yıllık dönüşünü yapıyor. Bu, golfün başlangıcı hikayesini yeniden anlatması için bir şans. Her yıl düzenlenen Grand Slam etkinliklerinin dördüncüsü ve sonuncusu olan British Open açılışı.
Bu sefer ev sahibi parkur, parkuru ve yaz güneşi ve acı havayla soluk haki yeşile dönüşen engebeli çim sahalarını bilenlerin Hoylake olarak da götürmeye Royal Liverpool.
2020’de ölen BBC yorumcusu Peter Alliss’in bir ifadesini elinde tutuyorsa, Britanya Açıkları her zaman oynanıyor, “denizin hem sesi hem de gözü önünde.” Bir asırlık veya çok daha eski olan bağlantı kurslarında tartışılıyorlar. Royal Liverpool, ilk Open’ını 1897’de geçirdi ve Liverpool Körfezi’nde, ancak İrlanda Denizi’ni ele geçirdi. Parkur, Hoylake’deki tren istasyonundan bir mil uzakta – birçok hayran oraya Merseyrail üzerinden ulaşacaktır – ve Liverpool’daki Penny Lane’den yaklaşık 24 km uzaklıkta.
2017 Britanya Açık’ı kazanan ömür boyu Teksaslı Jordan Spieth, geçen haftaki İskoçya Açık’a girerek Royal Liverpool için hazırlandı, Rönesans Kulübü’nde bileşenleri oynadı. Bir doğumdan sonra Spieth kaçtı ve eski ve sevilen bir bağlantı olan North Berwick’i oynadı. 13. yeşili bir taş duvarla korunuyor çünkü – peki, neden olmasın? Önce duvar oradaydı ve parkur 1832’ye kadar uzanıyor.
Amerikalı golf sahası mimarı Rees Jones geçenlerde “İngiliz Adaları’nda tuhaf şeyler sevenler” demişti.
Amerikan golfünde güçlü bir pazarlama aracı olan mimarı yaygın bir sahayı tanıtmak Britanya’da pek bir şey değil. Yıllar önce Jones, İskoçya’nın engebeli batı kıyısındaki engebeli bir parkur olan Western Gailes’e ilk ziyaretini yapıyor. Kulübün koridorlu kulüp sekreteri – yani kapı bekçisi – Jones’a, mimarını söylerse sahada oynayacağını söyledi.
Jones bir diziye isim önerdi.
Yanlış, yanlış, yanlış, yanlış.
“Kim tasarladı o zaman?” diye sordu.
“Tanrı!” diye bağıran sekreter.
Spieth’in planı, North Berwick’te sadece birkaç çukur oynamaktı ama vazgeçemeyeceğini anladı. Tüm kursu oynadı. Üzerindeyken, Links golfün zevklerinden bahsetmiştik.
“Linkler golf gibisi yok” dedi. “Çim tamamen farklı oynuyor. Atışlar, rüzgara bağlı olarak, atışların başka herhangi bir yere gittiğinden daha kısa veya daha sonra gider. Bu heyecan verici. Eğlenceli. Hayal gücünüzü kullanıyorsunuz. Linkler golf oynamayı asla atış poligonu olmaz.”
Arka planda Spieth’in nesnelerinden biri başka bir oyuncuya “İyi atış” teklifinde bulundu. Ancak, linkler arazisinde kullanımları bu ifadeye dikkat etmek.
Bunu 1970’lerde ve 80’lerde beş İngiliz Açık turnuvasını kazanan Tom Watson’dan daha iyi kimse bilemez.
Watson’ın yakın zamanda yaptığı bir telefon görüşmesinde, “1975’te, ilk Open turnuvamı oynamak için Carnoustie’ye gitti,” dedi. İskoçya’nın doğu kıyısındaki Carnoustie, zorlu, kasvetli ve kurnazlıkla ünlüdür. Watson, turnuvanın başlangıcından önceki Pazar günü kursa geldi, ancak derebeyleri onu geri çağırdı. O çok erkendi. İyi ki İngiltere geneli 240 geleneksel bağlantılar kursu var.
Watson, “Böylece Hubert Green, John Mahaffey ve ben Monifieth yolundan aşağı indik” dedi. “İlk atışımı tam ortasından yaptım. Herkes ‘İyi atış’ diyor. Çimen yolunda yürüyoruz. Topumu bu yemeyin. Gitti. ‘Bu golf bilgileri hakkında bir bilgim yok’ diye düşünüyorum.”
Watson, Carnoustie’de 1975 Britanya Açık’ı kazandı. Ve 2009’da Turnberry’de kazanan olabilir, ancak 72. delikte 8’lik bir demirle yaptığı ikinci atış, parkurun gerisinde kaldı, kötü bir sekme aldı ve gökdelenlerde bitti. Kazanmak için basit bir harp eşitine gücü var. Bunun yerine, umacı bir play-off anlamı vardı ve 59 yaşında ve harcanan Watson, mahkum edildi. Stewart Cink kazandı.
Watson basın çadırı geldiğine ve “Bu cenaze değil” dedi. Bir golfçü, gezici, herhangi bir golf vuruşu iyi zıplamaları ve kötü zıplamaları kabul etmeyi öğrenir.’
Tom Doak, golf sahası mimarı olması hayaliyle 1982’de Cornell’den mezun olduktan sonra, St. Andrews’daki Old Course’ta yazlık caddy oldu. Artık önde gelen bir mimar (ve Rönesans sarayının koruyucusu) olan Doak, o kişinin beri golf düşünceleri üzerine bir çalışma yapıyor. Yakın tarihte bir röportajda, daha yaşlı golfçülerin Britanya Açık’ta genellikle başarılı olduğunu belirtti. Greg Norman, 2008’de üçüncülük elde ettiğinde 53 yaşındaydı. Darren Clarke 2011’de şarkısında 42, Phil Mickelson 2013’te şarkısında 43 yaşındaydı.
Doak’a göre, Links golf, ülkeler gençlik dolu bir teslimiyetle yere sermekle ilgili değil. Tiger Woods, 2006’da Royal Liverpool’da şarkı söylediğinde, sürücüye yalnızca dört gün içinde çarpmıştı. Britanya Açık kursundaki Greens, örneğin Augusta National’daki greens ile karşı karşıya, özellikle düz ve yavaştır. Genç gözler ve genç sinirler, oyun içinde oyun ve oyun üzerinde daha az stres var. Golf ödüllerini en çok birbirine bağlayan şey, rüzgarı, zıplamayı ve topunuzu bir demirle nasıl uçuracağını okuma yeteneğidir.
Doak, “Links golfte, rüzgarın ne yaptığına ve pimin nerede bildiğine bağlı topu olarak her iki yöne de döndürmeniz gerekir” dedi. “Top yere düştükten sonra ne bulmalı bulmalısın.”
Bu, kurnazlık ve beceri gerektiren ve kazanılmış golf sintinesi gerektirir – ister Britanya Açık’ta oynanıyor olun, ister İngiliz yazının uzun alacakaranlıkta bulunması bir harcananla sıradan bir maçta oynanıyor olun, bunların hepsinden yararlanın. Açık hayranlar bazen golf günlerini bir fazla deniz yoluyla geçen bağlantılarda akşam yemeği saatinde dokuz (veya daha) ile bitirirler. Büyükşehir Liverpool’da bunlardan bir sürü var. Onun British Open’ı yapar.
Bu sahalarda gece golf sahası, aralarında Jim Mackay’in de bulunduğu golf görevlilerini, ekipman ekipmanlarını, spor yazarlarını ve avcılarını da görebilirsiniz. Bones olarak bilinen ve Justin Thomas’ın yardımcısı olan Mackay, Mickelson on yıl önce Muirfield’da şarkıda Mickelson’ın yardımcısıydı.
Mackay, diğer milyonlarca golf şarküteri gibi oyun oynamıyor. Yani asıl oyun, siyaseti değil, iş ödülü değil. Mackay, bir golfçü ve caddy olarak, link golfte başarısının belirli bir tür golf büyüsü, golf topunu istediğiniz gibi hareket ettirebilme performansını sanatçılarını biliyordu.
Geçenlerde, golf oynamak, “bir sınır 50 metre önü durup topun hangi kattaki hangi pencereden geçidini istediğine karar vermek zorunda kalmak zorunda görünür” dedi.
Şair olarak caddy. Seçenekleri olan bir golfçü.
John Updike evvel, Links golf’ün “vahşi ve rüzgarlı bir tür özgürlüğü” temsil edildiğini yazdı. Bir düzeyde, Royal Liverpool’un galibi bunu anlayacaktır. Tüm bu akşam maçlarının galipleri de öyle olacak. Evet, Açık şampiyon bu yıl 3 milyon dolar alacak. Ama aynı zamanda kazananın kupasının, bordo sürahinin ve üzerine adı sonsuza kadar kazınacak şekilde bir yıllık velayetini de alacak.
Woods’un 2006 yazında Hoylake’de şarkı söylemek için ne kadar şarkı söylediğini biliyor musunuz? Olası değil.
Ama çoğumuz Woods’un arabasının kollarında ağladığını hatırlıyoruz. Woods’un sürahiyi zaferle kucakladığını aklımızda tutuyoruz. Şutlarını, havada süzülen topunu, dönen sopa biçimlerini anons eden kahverengi toprak bulutlarını kullanıyoruz.
Woods havadaki topuna, sanki rüzgar onu duyabiliyormuş ve belki de duyabilirmiş gibi, “Vur, rüzgar” derdi.
