KARMA Irk köpeklerinin oyununu izlerken, çoğu zaman mutların en safkanlardan daha köpek olduğunu düşünmüşümdür. Onlar köpekliğin özüdür; hepsi çamur, çimen ve ıslak kürk. Dramatik eserlerde durum aynı: Bazıları safkandır – William Shakespeare’in “Fırtına” (1611) eserini ya da Edward Albee’nin “Kim Korkar Virginia Woolf’tan Kim Korkar” (1962) eserini düşünün – bazıları ise çılgınca başıboş, tasmasız ve dağınıktır . Bu beni Anton Çehov’un “Vanya Amca”sına (1897) getiriyor. Bu tiyatro oyunu, psikolojik olarak istikrarsızlaştırıcı, şu anda yeniden Kovid’in gelişmesi üzerine bir çalışma olarak görülüyor; Hayatın kaşık dolusu kaybını izlemenin varoluşsal sıcaklığından bahsetmiyorum bile. . Her ne kadar ilk kez 1899’da Moskova’da üretilmiş olsa da, dinlemenin çok acı verici olması nedeniyle kimsenin duymadığı günümüz Amerika çağına benziyor; Hayal edilebilecek en ilginç aktivite uzun, yalnız bir yürüyüş ve ardından daha uzun bir sessizlik aralığı olduğunda. Bu, kendi arzularınız, şikayetleriniz ve özlemleriniz tarafından zaten güce maruz kalmakken, diğer insanların arzuları, şikayetleri ve özlemleri yüzünden delirmenizle ilgili bir dramadır. Pandemi ve bunu takip eden kaba siyasi ve kamusal söylem, zavallı Vanya gibi karşı koyamayarak ve delirerek bizi içeriye doğru sürüklüyor.
Olay örgüsü açısından sadeliği nedeniyle aldatıcıdır. Bir aile, yalnızca bir söylentiden ibaret olduğu kırsal mülkünde mahsur kalmıştır. Şehirden gelen bir popinjay akademisyeni, ikinci eşiyle birlikte gelir ve her ikisi de kaos yaratır. Sıradan vahşetlerine karşı kör kalıyorlar ve hatta narsist Profesör Serebryakov’un şöyle dedi: “Amaçlı bir hayat yaşıyorsunuz, çalışıyorsunuz, ders veriyorsunuz, meslektaşlarınız boyutu duyuyor, sanki hepsi boyutu duyuyormuş gibi görünüyor.” Anlamı – ve sonra aptal insanların birlikte karanlık bir bodruma atılırsınız ve bunların korkunç konuşmalarını dinlersiniz.” Aslında akademik hayatı uzun süredir önemsizdi ve hepsi aptal insanlar, para için güvendiği aile üyeleriydi. Şimdi burada, merhum eşinin annesinin, tek kızının ve dayanağın kopmuş kayınbiraderinin ( amcası) – yıllardır sömürdüğü akrabalarının – ikamet ettiği yerde kamp kuruyor.
Vanya Amca için bu durum, özellikle Serebryakov’un mülkün satılması ve kârın kendi rahatı için ayrılması konusunda ısrar etmesinden sonra dayanılmaz hale gelir. Aynı derecede dayanılmaz: Profesörün, Vanya’yı süren, kendinden yaşça küçük, bağımsız bir güzellikteki yeni karısı Yelena ve şehvetten çılgına dönen başka bir ziyaretçi olan alkolik Dr. Astrov. Aşağılama her yerde. Oyunu izleyebilir ve bunu geçmişi ilginç bir taşra yolunda yapılan nazik, komik bir yolculukla karıştırabilirsiniz… ve tüm asıl noktayı kaçırırsınız, ki çoğumuz, bu mücadeleyi verenlerle mücadeleden sağ çıkamayacak kadar medeniyiz. Şu anda bir şekilde bağlıyız.
İngiltere’nin Bath yetkisiki Theatre Royal’de David Hare tarafından uyarlanan ve Everett yönetimindeki “Vanya Amca”nın 2019 yapımı Sonya rolünde Katherine Parkinson (solda) ve Vanya rolünde Rupert Everett. Kredi… Getty Images Nobby Clark/Popperfoto aracılığıyla
BELKİ DE BU NEDENLE son dönemde pek çok tiyatro sanatçısı “Vanya Dayı”ya geri döndü. Nisan ayında, Lila Neugebauer’in yönettiği, Heidi Schreck’in yeni versiyonu olan son canlandırma, New York’taki Lincoln Center Tiyatrosu’nda açılıyor; bu filmde Alison Pill, Alfred Molina, William Jackson Harper ve Steve Carell yer alıyor; hepsi de zekaya ve bastırılmış öfkeye sahip. parçalanmış Çehov karakterlerinden oluşan koca bir ordu. Amerika’nın ufkunda ayrıca Andrew Scott’ın Londra’dan tek kişilik “Vanya”sı var ve burada tüm parçalar yorucu bir şekilde üstleniyor. Simon Stephens tarafından uyarlanan ve Sam Yates tarafından yönetilen bu seçim, oyuncu yığınlarının Çehov için ne kadar önemli olduğu ve onların yokluğu nedeniyle ne kadar çok şeyin gözlendiği güçlendiriliyor: Scott neredeyse saçmalık benzeri bir çılgınlık havası yaratıyor, bu da bir sihir numarası, evet, ama Metne hızı eden kederin iplikleri körelmiştir. Her ne kadar çok fazla alana ihtiyacı olmasa da: Geçen yaz, yönetmen-oyuncu David Cromer’in bu amaç için alınan gerçek bir daire hakkında depresif bir Vanya dolgusu olarak kalpten oynandı, mumdan bir Manhattan yapımı vardı (gösteri daha büyük bir salona taşınmadan) bir kere). etkinlik alanı).
