Pharrell Williams, Henry Taylor’dan ‘Jabberjaw’a İlham Verdiğini Paylaşıyor

Pharrell Williams – ölüm sadece bir yıl sonra, Şubat 2023’te Louis Vuitton’un erkek kreatif direktörü olarak Virgil Abloh’un yeri alan giyim koruyucusu; Justin Timberlake’in “Justified” (2002) ve Clipse’nin “Hell Hath No Fury” (2006) gibi pop başyapıtlarının ofisleri Grammy’nin sahibi plak yapımcıları; Fransız elektronik ikilisi Daft Punk’tan gelişenigüzel bir şekilde “robotlar” ve Karl Lagerfeld’den “Karl” olarak bahseden müzisyen ve icracı – kendisi hakkında hiç konuşmadı. Geçen Haziran ayında, Fransız moda evi için muhteşem çıkışıyla Paris’teki Pont Neuf’u aydınlatarak birkaç gün sonra telefonda “Bu kesinlikle Dante’nin ‘Cehennemi’,” dedi. Bir noktada, sohbetten tamamen vazgeçecekmiş gibi göründü. “Bu direkt sesli posta sendromu gibi” dedi. “Yani, sesli mesajda kendini dinlemiyor musun?”

50 yaşındaki Williams, Virginia Beach’te tamirci olan babası Pharaoh ve öğretmeni olan annesi Carolyn tarafından büyütüldü. Neptunes’daki yapım ortağı Chad Hugo da dahil olmak üzere, son 30 yılda hip-hop sesi için Funk Brothers’ın 1960’larda Motown’da olduğu kadar önemli bir ikili olan Chad Hugo da dahil olmak üzere, ömür boyu birlikte çalıştıkları çok sayıda iş arkadaşıyla orada tanıştı. Stiller, türler ve medya arasında geçiş yapan özel bir sintine olan Williams, su birimleri en iyi, en yaratıcı halidir. Sahilin hemen yanında, Atlantis adlı bir konut projesinde büyüyor; bugün Virginia Beach’te Something in the Water adlı yıllık bir müzik ve arka şenlik düzenliyor. Biscayne Körfezi’ndeki Miami’de olmadığı zamanlar ise zamanını Paris’te kalıyor, burada Seine’e bakan LVMH genel merkez bir müzik toplama var.

Zirvede : “Bu, geçen yıl Los Angeles’ta, Louis Vuitton duyurularından birkaç ay önce çekildi. Yapımcı olmak ve kreatif direktör olmak benzer şeylerdir. Kıyafetten davula, gövdeden melodiye yeteneğim. Tasarım stüdyosunda müziğe ayrılmış bir bölümüm var, bu yüzden bütün gün gidiyor geliyorum.”

Çöz ve sağ : “[Amerikalı sanatçı] Henry Taylor ile [burada bir resmi ilan edildi, Williams’ın Louis Vuitton için yaptığı ilk koleksiyonlardan giysilere ve çantalara işlendi] çalışmak istedim]. Bu randevunun Amerika’dan başka bir Siyah adama alınması benim için kayıp değil. Yıldızlara dönen kardeşimiz Virgil’den sonra bu bizim için çok önemli. Etki anlatım hikayelerinin devam etmesinin önemli olduğunu düşünüyorum. Bir girmem yok – Ben girmem. Sadece bana ait olmayanların değil, bana benzemeyenlerin de bu andan ilham almak istiyorum. Ve Henry Taylor gibi bir sanatçıyla çalışmak bu hikayeyi anlatmak yardımcı oluyor.”

Sol : “Bu, geçen yıl Afrika’daki bir Chanel şovunda çekildi. [Williams, 2014’ten 2022’ye kadar bir marka elçisiydi.] Dakar, Senegal’e gitti ve yeni [Adidas] Sambas giydim. Yıllar önce, Karl’dan [Chanel’in uzun ömürlü kreatif direktörü olan ve 2019’da ölen Lagerfeld’den] evi Afrika’ya götürmesini gösterdim ve o da ona ulaşacağımızı yaşamış ama biz bir fırsat bulamadan götürdük.”

merkez : “En büyükleri [Rocket, burada 2012’de Disney World’de Williams’la birlikte resmedilmiştir] ritim yapıyor. Bizim [Pharrell ve eşi, model ve moda koruyucusu Helen Williams] da üçüzlerimiz var. Üçlü bir avuç. Güzelce yoğun ve yoğun bir şekilde güzel olduğunu söylüyoruz.”

sağ : “Miami’de bir evi stüdyoya girdik. [Bunu ne zaman kurduk] hiçbir fikir yok, ama birkaç yıl oldu. Kronoloji konusunda berbatım: Anıları yaşıyor ama geçmişte olanları işliyorum ve geçmişte kayboluyorum. Miami’de her şey hava ve nem ile ilgili. Benim için her zaman çok ilham verici olmuştur. Orada su üzerinde kayıt yapmak eğlenceli, işitsel plastik gibi geliyor ama aslında öyle değil.”

Sol : “Bu Vuitton randevusu ile, sanki daimi bir öğrenciymişim gibi. Ben herhangi bir krallık şahsındaysam, o da öğrencinin hükümdarlığıdır. Damier [markanın imzası olan dama tahtası tasarımı] üzerinde kullanmayı tercihi kullanılıyor. Pikselli kamuflajı her zaman sevmişimdir, bu yüzden bunu Damier ile birlikte yaptık, seviye yükselttik ve Damouflage’ı burada böyle elde ettik [burada, bu yılın başlarında bir montaj sırasında bir model üzerinde resmedilmiştir]. Bu kadar çok yetenekli insanla konumlar olmak en önemlisi. Demek istediğim, ben bir Koç burcuyum, bu nedenle her zaman aşırı dürtüsel oldum. Ama kaynaklara ve insanlara, harika bir fikri olan herkes gibi olacaktım.”

merkez : “Çocukken halamın evinde çalacağı plakları çok dinliyorum. Parlamento-Funkadelic’in aklımı başımdan alan şarkıları vardı. Sanırım [Kraftwerk’in babasının stüdyo albümü] ‘Trans-Europe Express’ (1977) de o sıralarda çıktı. Atlantis bir balonun içini bu mahallede yaşıyor. Müziğin her şey olduğu yer bizimdir ve belirli şarkıları çaldığında sanki bir müzikal tam karşınızda olacaksınız. Ya bunun bir parçası olabilirsin ya da geçmişte durup seyredebilirsin.”

sağ: “Bu fotoğraf bu yılın başında Le Café V’de [Osaka’da bir Louis Vuitton kafesi] çekildi. Japonya benim en sevdiği yer. 50. merkezde, [Kenzo’nun Tokyo merkezli sanat yönetimi ve hip-hop yapımcıları] Nigo tarafından düzenlendi Bir doğum günü partisi vardı.En harika hediyelerden biri yaşamındaki varlığı.Yirmi yıl önce, bir şeyler gittikleri için Japonya’ya gitmesi merkezi, bu yüzden Nigo, temelde bir bina beş kattan oluşan koridorlara gelmemi sağladı.Bir kat galeri, biri fotoğraf çıkışı, dışında kayıt oturumu ve ‘Vay canına, bu adam kafasındakini yaşıyor’ dedim.Bu beni bıraktı.Övünmeye çok alışmıştı çünkü geldiğim dünyayı kullanıyor.Sonra neredeyse hiçbir şey götürmen Nigo ile tanıştım.Yapmak zorunda değildi.Alçakgönüllülük Tokyo havasında, Virginia’daki nem gibi.”

Sol : “Sanırım bu resim 1976’dan, yani ben 3 yaşındayız. Ben sekiz oyuncu üçüncüsüyüm – iki kız kardeş ve beş erkek kardeş. ‘Yıldız Savaşları’ (1977) o sıralarda çıkmak demek istiyorum. Virginia Beach’teki Atlantis apartmanlarına döndümü muhafaza ediyor. Hayatın bu kadar zor olacağını çünkü benim için eğlenceliydi.”

merkez : “Çocukken en sevdiği çizgi film ‘Jabberjaw’ (1976) idi ve çaldığı grup adı Neptunes’du. Demek [Chad Hugo ile şarkı sözü yazımı ve prodüksiyon ikilisinin] adı buradan geliyor.”

sağ : “Kaçmak için film izlemeyi seviyorum. Ama komik olan şu ki, sana ne olduğunu söyleyemem. En sevdiğim filmi ‘Üçüncü Türden Yakınlaşmalar’ (1977). Richard Dreyfuss’un karakteri ve uzaylıyla ilgiliyim.”