Moskovalı bir avukat olan Marina, geçen Cuma günü Rusya’nın lideri Aleksei A. Navalny’nin defnedilmesi üzerine evde kalmaya karar verdi. Rusya’nın mevcut baskı ortamının göz önünde bulundurulması, Borisovski Mezarlığı’nda büyük bir kalabalık ve yaygın olarak dağıtılmasının sağlanması ve saygısını başka bir gün dile getirmenin daha iyi bir şekilde çoğaltılması düşünüldü.
Bu düşüncelerin içinde yalnız değildi. Moskova’dan yaptığı telefon görüşmesinde Marina, Pazar günü çiçek bırakmaya geldiğinde 40 dakikaya kadar beklemek zorunda olduğunu söyledi. (Diğerleri gibi o da intikam korkusu nedeniyle soyadının gizli ayrılmasını istedi.)
Bay Navalny’nin cenazesinden sonra -binlerce yas tutan Nehri tutan kişi kilisenin dışında bekletilip Moskova boyunca onun defnedilmesi mezarlığa doğru yürüdüğünde- yapılmasının yapılması bekleniyordu. muhtemelen Kremlin’in içindeki umut da kalıcıdır. Ancak o gün bu yana mezarlık, onun “geleceği güzel Rusya’sı” manzarasının dönüşmesini arzulayanlar için bir hac yeri haline geldi.
Ancak Bay Navalny’nin 47 yaşında, Rusya’nın en sert ve en ücra ceza kolonilerinden birinde ölmesiyle birlikte, bu hayal artık Marina ve diğer pek çok kişi için uzak görünüyor.
“Hapishanede öldürülecegini düsünmemistim” dedi. “Gerçekten çıkışın çıkacağını ve bunun bir dönüm noktasında genişleyeceğini ve onun değişeceğini düşünüyordum. Navalny’nin hızıyla tam olarak işlemeyi koyamadım. Şimdilik belirsizlikler, gelecekte herhangi bir vizyonum yok.”
Bunun sadece ölmesi nedeniyle değil, aynı zamanda Rusya’nın giderek artan totalitre süreçlerine bir gönderme olarak “kötü güçlerin yaklaşması nedeniyle” olduğunu da sözlerine ekledi.
