Şubat ayında Brooklyn’in Fort Greene mahallesinde açılan zarif Akdeniz’de üretilen Theodora’da gecenin sonuna kadar, cilalı beton şefin tezgahında yemek yiyenlere genellikle böyle bir şekilde bekletilebilecekleri son şey ikram ediliyor: bir atış. Theodora’nın İçecek Müdürü 27 yaşındaki Maggie Dahil, bu sayede misafirleri bir araya getiren parçayı hissetmeye teşvik etmek için gerekli bir ritüel olduğunu açıklıyor. Personelin katılımı çekimler her gece değişiyor ve Theodora’nın şefi Tomer Blechman (46)’nın küresel ilhamlarını yansıtıyor. Bazıları, narenciye temelli bir İsrail likörü olan Tubi’nin küçültülmüş bir dökümü gibi iPhone menüsü daimi bir varlığıdır. veya şefin Letonyalı ailelerin saygı duruşunda bulunuldu, şişmiş mantar turşusu ile servis edilen buz gibi bir votka dozu. Alkolsüz seçenek de var. (Geçen gece, ev yapımı fermente kamkat ve gül sodasıydı.) Dahill, “Bir bakıma kadar asıl İçecekten çok, birisiyle ‘şerefe’ anıyla ilgili, yani o bağ duygusuyla ilgili” diyor Dahill.
Theodora, dünya çapında üretilen içecekleri yeni deneyen çok sayıda restorandan biridir. Bazıları için bu trend, yemek ortasında ve yemek sonrasında shot’ların festivallerinin vazgeçilmezi olduğu birçok kültürden ilham alıyor. Diğerleri için – Aralık ayında açılan ve istiridye olarak üç farklı mini martini sunan Manhattan’daki Tusk Bar’da olduğu gibi (örneğin pancar ve yaban turpu ile aşılanmış votka ile yapılan seçenek, ebegümeci mignonette’i devrelerik için tasarlandı) – daha önceki bir kokteyl çağına dönüş işaret ediyor. “The Oxford Companion to Spirits and Cocktails” adlı 2021 kılavuzunun baş bilgisayarın 63 yaşındaki David Wondrich, “İkinci Dünya Savaşı’na kadar kokteyller, çok hızlı ve çok soğuk içilmesi gereken sadece 2 onsluk içecekti” diyor. Tusk’ın bar müdürü 35 yaşındaki Tristan Brunel, savaştan sonra popüler hale gelen 10 onsluk martini’nin şu anda servis edilmesinin neredeyse “etik dışı” olduğunu söylüyor ve 2000’li yılların başındaki özel üretim kokteyl hareketinin bu miktarı kişinin üç ons içkiye indirdiğini söylüyor ediyor. orada. 2010’ların ortasında New York’ta etkili Queens bar Dutch Kills tarafından popüler hale getirilen iki onsluk daiquiri atıcısı Snaquiri daha da küçüktü ve eğlence boyutundaki kısmı tüm dünyaya yayılıyor. Tokyo’da 45 yaşındaki General Yamamoto, 11 yıldır kendi adını taşıyan barda küçük formatlı müziklerden oluşan bir omakase servisi yapıyor. Londra’daki Tayēr + Elementary, 1,5 onsluk One Sip Martini’yi 2019’da Oynattı. San Francisco’daki For the Record, 2022’deki sunumdan bu yana, sayılmayacak kadar küçük içecekler için endüstride kullanılan bir terim olan arsızlara kayıtlı bir menü bölümüne sahiptir. Artık barmenler, pandemiden sonra misafirperverliğin ne anlama geldiğini yeniden düşünürken karışımlarını daha da daraltıyorlar.
Barmen Gen Yamamoto’nun Tokyo’daki aynı isimli barında küçük formatlı bir kokteyl. Kredi… Daniel Kreiger
Paris’in Montmartre’de geçen yaz açılan Levanten’de satılan Adraba’da, hem damak temizleme hem de insanları bir araya getirme yöntemi olarak yemek merkezinde ücretsiz shot ikramı yapılıyor. Restoranın ortak sahibi 32 yaşındaki Eden Bar, “Covid her şeyi o kadar bozdu ki” diyor. “Bizi dövizle yabancılaştırdı” Çekimlerin her yemeği keyifli bir ortak ziyafet gibi hissettirilmesini umuyor. Her günkü beslenmeler her zaman anasonla baş döndürücüdür ve zengin besinleri değiştirebilen portakal çiçeği, menekşe veya fesleğen şurubu ile zenginleştirilmiştir.
